-
1 oskarżyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oskarżyć
-
2 oskarż|yć
pf — oskarż|ać1 impf Ⅰ vt 1. (obwinić) to accuse- oskarżyć kogoś o coś to accuse sb of sth- oskarżała go o romans z sekretarką she was accusing him of having an affair with his secretary- oskarżono go o nietolerancję he was accused of intolerance2. Prawo (wysunąć zarzut) [świadek, oskarżyciel] to accuse (o coś of sth); (postawić w stan oskarżenia) [policja, prokurator] to charge (o coś with sth); (przedstawić oficjalne oskarżenie) to arraign (o coś on sth); to indict (o coś for sth)- oskarżono go o złożenie fałszywych zeznań he was accused of giving false testimony- o co ją oskarżają? what is she charged with?- został oskarżony o morderstwo he has been charged with murder, he has been arraigned a. indicted on a murder chargeⅡ oskarżyć się — oskarżać się 1. (siebie samego) to accuse oneself (o coś of sth) 2. (jeden drugiego) to accuse each other (o coś of sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oskarż|yć
-
3 oskarż|ony
Ⅰ pp ⇒ oskarżyć Ⅱ oskarż|ony m, oskarżona f Prawo the accused, defendant- ława oskarżonych the dock, the bench of the accused- bronić oskarżonego to plead the defendant’s case- wprowadzić oskarżonego/oskarżonych to bring in the accused- oskarżonemu zarzuca się zabicie policjanta the accused a. defendant is alleged to have killed a policeman- oskarżeni nie przyznają się do winy the accused deny the charges- oskarżonego uznano winnym/niewinnym the accused was found guilty/not guiltyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oskarż|ony
-
4 oskarże|nie
Ⅰ sv ⇒ oskarżyć Ⅱ n 1. (oskarżające słowa) accusation (o coś of sth)- bezpodstawne/niesprawiedliwe oskarżenie o zdradę małżeńską a groundless/an unjust accusation of infidelity2. Prawo (skarga) accusation; (zarzut) charge (o coś of sth); (o poważne przestępstwo) indictment (o coś for sth)- akt oskarżenia an indictment, a bill of indictment US- oskarżenie o zdradę państwa an indictment for high treason- oskarżenie przeciwko podejrzanemu o zabójstwo/handel narkotykami a charge of murder a. homicide/drug trafficking against a suspect- odczytać akt oskarżenia to read the indictment- wnieść oskarżenie przeciwko komuś to bring an accusation against sb, to draw up charges against sb- wycofać oskarżenie to drop the charge(s)- zrzec się oskarżenia o coś to renounce one’s accusation of sth3. Prawo (strona oskarżająca) prosecution- świadek oskarżenia a witness for the prosecution□ oskarżenie prywatne Prawo private prosecution- oskarżenie publiczne Prawo public prosecutionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oskarże|nie
См. также в других словарях:
oskarżyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oskarżać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oskarżać się – oskarżyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oskarżać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Teraz oskarżał się o brak konsekwencji w postępowaniu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} oskarżać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oskarżyć — dk VIb, oskarżyćżę, oskarżyćżysz, oskarż, oskarżyćżył, oskarżyćżony oskarżać ndk I, oskarżyćam, oskarżyćasz, oskarżyćają, oskarżyćaj, oskarżyćał, oskarżyćany 1. «obwinić, posądzić, pomówić kogoś o coś, przypisać, zarzucić komuś coś złego»… … Słownik języka polskiego
pomówić — dk VIa, pomówićwię, pomówićwisz, pomówićmów, pomówićwił, pomówićwiony pomawiać ndk I, pomówićam, pomówićasz, pomówićają, pomówićaj, pomówićał, pomówićany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na rozmowie z kimś (zwykle w jakiejś sprawie, na określony… … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… … Słownik języka polskiego
obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić … Słownik języka polskiego
donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… … Słownik języka polskiego
pręgierz — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś pod pręgierzem (pod pręgierz) opinii publicznej «obwinić, obwiniać, oskarżyć, oskarżać, napiętnować kogoś, coś publicznie, oddać, oddawać kogoś, coś pod sąd opinii publicznej»: Jest to więc prawo władzy, a nie… … Słownik frazeologiczny
powypisywać — dk VIIIa, powypisywaćsuję, powypisywaćsujesz, powypisywaćsuj, powypisywaćywał, powypisywaćywany 1. «o wielu: wypisać, wypełnić wiele czegoś (np. druków, formularzy); porobić notatki z czegoś, wynotować» Powypisywać kwity, rewersy, zaświadczenia.… … Słownik języka polskiego
